قطعه صوتی
تلفظ هیجده حرف در زبانهاى فارسى و عربى، تقریباً مانند هم هستند، كه عبارتند از: «الف (همزه)، باء، تاء، جیم، خاء، دال، راء، زاء، سین، شین، فاء، قاف، كاف، لام، میم، نون، هاء، یاء». اما «ده» حرف باقى مانده، در تلفظ فارسى و عربى تفاوت دارند كه عبارتند از:«ثاء، حاء، ذال، صاد، ضاد، طاء، ظاء، عین، غین، واو» از میان ده حرف بالا، تنها حرف «ثاء» در نمازهاى یومیه كاربرد ندارد. سه حرف «ذال»، «ظاء» و «ضاد» حرف «ذال» از برخورد نوك زبان به لبه دندانهاى جلو (ثنایاى بالا) تولید شده، به صورت نازك و كم حجم ادا مىشود.
مانند: الذَّین- كَذلِكَ- عَذابَ. حرف «ضاد» از برخورد كناره زبان با دندانهاى آسیاى فك بالا ادا مىشود. همچنین این حرف به صورت درشت ادا شده و كناره زبان كمى به دندانهاى آسیا كشیده مىشود.
مانند: وَلَا الضَّآلین- غَیرِ المَغْضُوبِ. حرف «ظاء»: تلفظ حرف «ظاء» همانند حرف «ذال» است با این تفاوت كه حرف «ظاء» پر حجم و درشت تلفظ مىشود.
در واقع در تلفظ حرف «ظاء» قسمتى كه مجاور نوك زبان است نیز به دندانهاى ثنایاى جلو برخورد مىكند. مانند: عظیم در «سُبحانَ رِبّىَ العَظیمِ وَ بِحَمدِهِ».
پیروزی از نگاه نهج البلاغه 